وداع پاییر

مسیح درد چون گشتم دم عیسی نمی بینم
اگر پژمرده شد این گل،یدی بیضا نمی بینم
بسی بستم خیال خویش ز آونگ نگاه ریش
به خون خاطرات پیش،دلی شیدا نمی بینم
حریر سرد چون پیچید فگارم روزگاری چید
به شط خشک این آئین ،شبی پیدا نمی بینم
 براین زندان اگر روزی،گذر کردی خیالم بین
چنان بی تابم این دوری،دلی رسوا نمی بینم
عجب سنگی زده حرمان نگاهم پرکشیده آن
درون این قفس هجران شبی رویا نمی بینم
اگر دورم اگر سردم یقین یک بغض پر دردم
بسان شرحی از چشمم دلی غوغا نمی بینم
به مجنون لیلی این راه تلنگر میزند این ماه
درون این قفس شد آه سری سودا نمی بینم. 
/سجاد نعلبندی @۲دی۹۹