خسته دل

ای خسته ز من خسته دلی خسته نباشی
این میکده را مست ز هست بسته نباشی
بی تاب و توان گشته ام و صبر ز کف باز
درکوچه ی رندان به عسس رسته نباشی
ساقی زلبم دوخت که پیمانه مرا سوخت
خوردم کم و بیش تا به شرر بسته نباشی
سلطان شقایق شده ای چشم ودلم مست
در حنجره ی عشق ز دشت خسته نباشی
محو گل روی تو شدم ! این گل و رخسار
شرحی است نگاهم به شبم رسته نباشی
دلبسته ام و عشق کند شور بر این هست
این بتکده را دشت به دست بسته نباشی.
/سجاد نعلبندی @۲۲آذر ۹۶